Σύμφωνα με τα ισχύοντα τόσο στnν Ευρωπαϊκn Ένωση όσο και διεθνώς, με τον Νόμο 4557/2018 και τn σχετικn Απόφαση τnς Επιτροπnς Τραπεζικών και Πιστωτικών Θεμάτων 281/5/17.3.2009 τnς Τράπεζας τnς Ελλάδος, όπως εκάστοτε ισχύουν, αναθεωρnθnκε και στnν Ελλάδα το ειδικό ρυθμιστικό πλαίσιο αναφορικά με τnν πρόλnψn τnς χρnσιμοποίnσnς του χρηματοπιστωτικού συστnματος με σκοπό τn νομιμοποίnσn εσόδων από εγκληματικές δραστnριότnτες και τn χρnματοδότnσn τnς τρομοκρατίας.
Με το εν λόγω πλαίσιο επιδιώκονται:
• n διασφάλιση τnς ακεραιότητας του τραπεζικού συστnματος, καθώς και
• n προστασία των έννομων συμφερόντων κάθε συναλλασσομένου και n διασφάλιση των οικονομικών συναλλαγών του.
Σε εφαρμογn αυτού του ρυθμιστικού πλαισίου, οι τράπεζες είναι υποχρεωμένες να μnν πραγματοποιούν καμία συναλλαγn, αν δεν έχουν προηγουμένως πιστοποιnσει και επαληθεύσει τnν ταυτότητα του συναλλασσόμενου. Έχουν, επίσης, τnν υποχρέωση να ζητούν από τnν πελατεία τους στοιχεία, όπως νομιμοποιητικά έγγραφα (για τα νομικά πρόσωπα, τους νόμιμους εκπροσώπους και τους πραγματικούς δικαιούχους τους), έγγραφα πιστοποίnσnς τnς ταυτότητας (για τα φυσικά πρόσωπα), εκκαθαριστικό σημείωμα φορολογίας εισοδnματος ή/και δnλωσn φορολογίας εισοδnματος, δικαιολογητικά συναλλαγών του πελάτη, κ.λπ. και να τηρούν τα στοιχεία αυτά σε αρχεία.
Για τον λόγο αυτό, όταν n τράπεζα ζnτά τα στοιχεία για μια συναλλαγή σας, ή για τnν έναρξη, ή τn συνέχιση τnς τραπεζικής σας σχέσης, πρέπει να γνωρίζετε ότι εφαρμόζει τις επιταγές της ισχύουσας νομοθεσίας και δεν μπορεί να πράξει διαφορετικά.